Artikelen over de Essentie van het Leven

Wat is de Essentie van ons Leven? Langs welke weg kunnen we die Essentie ontdekken en in praktijk brengen? Dit zijn grote vragen die voor een ieder van ons wellicht ook andere antwoorden kent. Wat mij bezighoudt is of die antwoorden inderdaad heel verschillend zijn of dat er misschien ook sprake is van een universeel antwoord. Een antwoord dat uitstijgt boven alle mensen en dat voor ons allemaal tot baken kan dienen.

In mei 1994 gebeurde er iets dat mij diep heeft geraakt en mijn leven heeft veranderd. Het gebeurde terwijl ik op Kreta op een berg aan het wandelen was. Ik mijmerde over de Essentie van mijn Leven en hoe ik deze zou kunnen ontdekken. De zon scheen en ik had het gevoel in een soort droomtoestand te raken. En dan, opeens, hoor ik in mijn hoofd een stem die allesomvattend is.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

De stem vertelde meer.

“Als mensen hun leven invullen met deze principes als leidend kompas, dan zal een wijsheid ontstaan waarmee de mens kan evalueren tot het eeuwige geluk. Ieder mens die zijn leven leidt aan de hand van deze principes draagt bij aan de almachtige wijsheid. Hiermee zal het leven van mensen op een steeds hoger plan van liefde komen. Dat moet begrepen worden. De lessen zitten in de tegenstellingen.”

“Alleen de mens, die in staat is de tegenstelling te harmoniëren op basis van de universele principes, zal bijdragen en groeien in zijn ontwikkeling. De mens die probeert de tegenstellingen in het leven op te lossen met hebzucht, afgunst, haat, woede, wrok, egocentrisme, fanatisme, onwaarlijke macht en onwaardi­gheid, zal afbreuk doen aan de groei van het Al, van de mensheid en aan zijn persoonlijke unieke zijn'.

Een samenleving daarentegen gebaseerd op de genoemde universele principes zal een enorme bijdrage leven aan de groei van het Al, de mensheid en van zichzelf. Elk ander fundament, gebaseerd op zelfzucht, zal deze groei belemmeren of zelfs doen stoppen.

Wees bewust van de kracht van de overgave aan de principes van het leven. Wees één met het Al en draag als unieke persoonlijkheid bij!”

Ik open mijn ogen en ben met stomheid geslagen. Wat heb ik gehoord? Waar kwam die stem vandaan en wat is de betekenis van deze prachtige boodschap? Na deze indrukwekkende ervaring kon ik niet anders opschrijven dan het volgende:

De wind blaast.

Ver weg klingelen.

Ergens op deze berg

Zit ik

Klein en groot te zijn.

Dankbaar en verward.

Waarom ik?

Of is die vraag niet interessant?

Overgave stelt geen waarom-vraag.

Overgave is de wind die blaast,

Overgave zijn de bellen die klingelen.

Ik heb daarna nadere boodschappen ontvangen die een principe of Essentie verder toelichten.  Nieuw is het niet. Al eeuwenlang wordt deze wijsheid, in allerlei boodschappen, beschreven in vele oude en diepgaande geschriften.

Ik voel- samen met vele anderen- dat de tijd meer dan rijp is dat wij deze principes achter de Essentie van Leven moeten herontdekken en leren toepassen in ons leven. Daarmee zal ‘de weg’ voor ons opengaan die leidt naar een beter, blijer en betekenisvoller leven. Een weg waarlangs de Liefde tussen mensen steeds sterker zal worden en die de steeds donkere wordende schaduw, die bezig is onze geesten te verduisteren, zal verdrijven. Deze weg van Liefde zal ‘de poorten naar een beter leven’ steeds verder openzetten. Mensen die leven met het ‘kompas van de Essentie van Leven’ als richting wijzer, zullen de poorten doorgaan.

Kunnen we hiermee het toenemende egocentrisme, de polarisatie, de onverschilligheid, het fatalisme en het materialisme van en tussen mensen tegengaan? Kunnen we deze ontwikkeling, die een bedreiging vormt voor het welzijn van de aarde, mensen en andere wezens, ten goede keren?

Ik denk dat de eerdergenoemde boodschappen ons de weg willen wijzen naar 'poorten’ die ons toegang geven tot de Essentie van het Leven. ieder van ons zal zelf de keuze moeten maken die ‘weg’ op te gaan om de ‘poorten’ te openen.

Het openen van de poorten zal ons alleen lukken als wij de ‘juiste sleutels’ weten te vinden. Ik denk dat wij deze ‘sleutels’ altijd zullen vinden als we vanuit 'ons hart' de keuze maken op zoek te gaan naar de Essentie van het Leven.

Heb jij de sleutels al gevonden?   

Helmoed Wierda

(Oktober 2025)

dromen over de essenties van leven.evhl (3).docx

Liefde 

'Leer jezelf over te geven aan de principes van het universum, van het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes van het leven.

Op een berg in Kreta kreeg ik deze boodschap. De dagen daarna ging het verder en als eerste is Liefde aan de beurt. Ik vraag wat Liefde is en het antwoord komt in mijn hoofd. De stem zegt;

“Wat is Liefde? Eigenlijk is het gek dat je over deze vraag moet nadenken. Liefde is immers ‘de adem van het leven’ en jij moet nadenken over wat liefde is. Dat is vreemd, heel vreemd. Liefde is universeel en nadenken over universele zaken is blijkbaar niet iets normaals voor jou. Maar gelukkig is een mens nooit te oud om te leren.

Liefde is de basis van al het leven, van vooruitgang en van sterven. Liefde ontstaat uit de combinatie van het gevoel volledig gerespecteerd en geaccepteerd te worden samen met een gevoel van verbondenheid. Liefde kan ‘afhankelijk zijn of onafhankelijk’.

‘Afhankelijke’ Liefde ontstaat wanneer je het oprechte gevoel krijgt dat een ander mens je volledig respecteert en accepteert, zonder daar en eis of voorbehoud aan te verbinden. Daarmee krijg je het gevoel te mogen zijn wie je bent. Liefde geeft je dan een gevoel van veiligheid en waardering en het geeft je het vertrouwen dat je het leven mag leiden dat bij jou hoort. Op die manier gezien is de ‘afhankelijke liefde’ een soort spiegel. Ik noem het ‘afhankelijke liefde’ omdat je vaak een ander mens nodig hebt voor een reflectie van liefde, respect en waardering voor jouw als persoon. Die reflectie maakt in jezelf een oerkracht vrij die een belangrijke basis is voor je ontwikkeling van je zelfbewustzijn en het wakkert de liefde voor jezelf aan. Door dat gevoel kun je zelfs van die ander gaan houden, omdat die dat gevoel in je wakker maakt. Je voelt dus als het ware de liefde voor jezelf via de ander! Dit is wel een kwetsbare vorm van Liefde omdat je iemand anders nodig hebt om deze vorm van liefde voor je zelf te ervaren.

Wanneer je zover bent dat je van jezelf houdt en jezelf volledig accepteert zoals je bent, dan ben je niet meer afhankelijk van een ander om een gevoel van liefde in jezelf op te wekken. Op dat moment ben je de ‘bron van eigenliefde’ geworden en ben je van niemand meer afhankelijk om liefde te krijgen en te geven. Een mens die over het vermogen van de ‘onafhankelijke’ liefde beschikt is in staat om veel liefde te geven aan anderen. Deze liefde komt immers voort uit jezelf en is de meest zuivere vorm van liefde. Jij bent de bron van liefde geworden!

Gevoelens van liefde kunnen (ongekende) krachten oproepen. Door deze krachten ben je in staat (en voel je de vrijheid) om jezelf, zonder de hulp van anderen, te kunnen ontplooien en je leven in te vullen zoals dat voor jou de bedoeling is. Daarnaast zal deze Liefde niet alleen het beste uit jezelf weten te halen, maar zal je door de liefde die je voelt voor andere mensen, ook willen bijdragen dat die ander ook het beste uit zichzelf kan halen. de  Dat maakt Liefde tot de belangrijkste energiebron voor de ontplooiing van de mens en dat is waarom de mensen op aarde zijn.

Ik hoop dat je begrijpt waarom Liefde één van de belangrijkste universele principe van het Leven is. Wees je steeds bewust dat je bijdraagt aan de ontwikkeling van de hele mensheid wanneer je oprecht en zonder voorbehoud liefde aan andere mensen schenkt. Dat is nogal wat!

Het is belangrijk dat je beseft dat Liefde ook allerlei emoties oproept. Voorbeelden daarvan zijn warmte, begeerte, hartstocht, vrijheid, jaloezie, blijdschap en verdriet. Zolang deze emoties de universele principes dienen is liefde een oerkracht van leven. Denk maar eens aan wat de liefde voor een kind kan oproepen bij ouders of waartoe een mens in staat is als een geliefde in problemen komt of als mensen in nood verkeren. Dan zijn mensen letterlijk in staat om ‘bergen’ te verzetten.

Zodra de emoties, welke worden opgeroepen door de Liefde, een negatieve lading krijgen omdat deze worden gebruikt om de belangen van je ego te dienen, dan bestaat het gevaar dat deze door het 'ego-gestuurde uiting van liefde' zal leiden tot woede, wanorde, chaos, paniek, teleurstelling, verdriet, destructie of zelfs de dood. De kracht van de universele liefde is enorm. Maar ook de kracht van de ‘egocentrische liefde’ is gigantisch. Denk maar aan het begaan van een moord uit liefde, de zogenaamde ‘crime passionel’ of het voeren van een oorlog uit de liefde voor je vaderland.

Het is ook belangrijk dat je beseft dat liefde paradoxaal kan zijn. Deze paradox kan ontstaat wanneer je een ander mens nodig hebt om een gevoel van liefde in jezelf op te wekken. Door de bevestiging door de ander dat deze jou respecteert kan er bij jou een gevoel van liefde voor die ander ontstaan. Als dat gebeurt dan heb je die ander dus klaarblijkelijk nodig om de liefde (respect en acceptatie) voor jezelf te kunnen voelen. Dit kan zelfs leiden tot een staat van verliefdheid.

Verliefdheid is een (vaak) korte en (meestal) heftige emotie waarin je een groot gevoel van warmte, acceptatie, waardering en respect van de ander voelt. Deze emotie is in staat grote lichamelijke, emotionele en geestelijke krachten vrij te maken. Wanneer deze emotie een blijvend karakter krijgt dan zal de verliefdheid overgaan in een stabiele vorm van liefde.

Liefde kan dus veel energie vrijmaken die een zeer belangrijke rol speelt voor de zelfontwikkeling van iedere mens en de verbinding tussen mensen. Deze zelfontwikkeling is de belangrijkste taak voor mensen. Verbinding tussen mensen op basis van liefde zorgt voor warmte en bescherming en biedt mensen een veilige plek om zichzelf te kunnen ontplooien.

Besef je goed dat als je mensen doelgericht en bewust onthoudt van liefde dat je daarmee één van de grootste wandaden tegen de mensheid begaat! Immers, wanneer je een medemens bewust liefde onthoudt dan is de kans groot dat het zelfrespect van die ander wordt ondermijnd. Wanneer deze persoon niet beschikt over voldoende ‘eigenliefde’ dan is het gevaar aanwezig dat het bewust onthouden van liefde zal leiden tot een geestelijke, emotionele en lichamelijke destructie van degene van wie de liefde onthouden wordt. Dit is een grote wandaad tegen de “Essentie van het Leven van de mens!”

De liefde voor het AL is het krachtigste verbond dat de mens kan aangaan. Het AL is immers in alles verbonden met de mens, de aarde, de natuur en de kosmos. De liefde van het AL is onmetelijk en onvoorwaardelijk. Het is de bron van waaruit al het leven ontstaat en weer terugkeert.

Het is liefde die het leven zo waardevol maakt en het leven op een steeds hoger plan brengt.”

Helmoed Wierda

(1994)

liefde.evhl.docx

Dienstbaarheid

Op een berg in Kreta kreeg ik een 'innerlijke boodschap' die een grote indruk op mij heeft gemaakt.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

In de dagen daarna werd deze innerlijke boodschap nader toegelicht en uitgewerkt. Hieronder deel ik met jou wat mij  verteld is over dienstbaarheid als drijvende kracht achter de Essentie van het Leven.

"Je weet nu dat liefde de grote ‘motor’ achter de zelfontplooiing van de mens is. Dienstbaarheid is één van de belangrijkste instrumenten om liefde in het dagelijkse leven vorm te geven. Dienstbaarheid betekent dat je, om invulling te kunnen geven aan de liefde voor andere mensen, jouw talenten en kracht ten dienste stelt aan het realiseren van zaken die van belang zijn voor de ontwikkeling van de mensheid. Natuurlijk doe je dat in alle bescheidenheid, maar laat jouw inzet maar één van de druppels zijn die samen de ‘zee van de verbonden mensheid’ vormen.

Waarlijke dienstbaarheid is een levensinstelling die voortkomt uit de liefde en niet uit verwachting.

Dienstbaarheid komt voort uit liefde, uit het ‘hart’. Dienstbaar zijn overstijgt de belangen van het eigen ego. Dat betekent niet dat de belangen van het eigen ego niet tijdelijk vooropgesteld kunnen worden. Zeker wel, want mensen hebben ook eigen behoeftes. Echte dienstbaarheid is gericht op de realisering van belangen die groter zijn dan die van je ego.

Dienstbaarheid gaat uit van liefde en vrijheid; je kunt het niet opdringen. Respect voor- en de vrijheid van- de mens om zijn eigen keuzen te kunnen maken, staan centraal. Het opdringen van hulp aan mensen, die dat niet willen of die daar niet omvragen, is geen echte dienstbaarheid. Dan is je ego aan het werk dat zichzelf wil verheerlijken en constant wil laten zien hoe goed het is. Daarom is het van belang altijd te toetsen of de handelingen die je verricht voor iemand anders een toevoegende waarde hebben en gewaardeerd worden. Pas dan heeft je inzet een dienstbaar karakter!

Dienstbaarheid geeft energie en draagt bij aan de kwaliteit van het mens-zijn. Stel je voor dat veel mensen bewust samenleven vanuit een dienstbare instelling dan wordt het leven een ‘luxe hotel’ waar het goed is! Het voorbeeld van een hotel noem ik niet voor niets. Het succes in het bedrijfsleven wordt bepaald door een klantgerichte en dienstbare instelling. Dit zijn in het bedrijfsleven één van de belangrijkste principes om te kunnen overleven. Waarom begrijpen mensen dan niet dat ook dienstbaarheid één van de belangrijkste voorwaarden is om als mensheid te kunnen overleven? We vinden het prettig in een hotel te verblijven waar je als klant het gevoel hebt dat jouw welbevinden belangrijk is voor het personeel van het hotel, dat je gezien wordt als een belangrijk mens die met respect behandeld dient te worden en waar men ernaar streeft positief te reageren op je wensen en verlangens. Voor een dergelijk hotel ben je vast bereid een goede prijs te betalen. Stel je eens voor dat een dienstbare maatschappij een ‘groot en luxe hotel’ zou kunnen zijn waar het leven goed en plezierig is omdat iedereen daar tot zijn recht kan komen. Is dat geen mooie gedachte?

Dienstbaarheid is een levenshouding die, naarmate je meer van jezelf houdt, minder energie kost. Wanneer je weinig zelfrespect hebt, dan gaat je energie vaak zitten in het oplossen van zaken die je eigenliefde in de weg staan. Je hebt het dan te druk met je eigen angsten, onzekerheden en blokkades. Je hebt nog te veel de liefde van anderen nodig om te kunnen existeren. Zelfzucht mag nooit aan de basis van dienstbaarheid staan, maar het is goed te weten dat je met dienstbaarheid ook jezelf een dienst bewijst. Door een dienstbare houding zullen anderen zich gewaardeerd voelen. Dat zal, net als bij liefde, een positieve energie en waardering oproepen voor de ander die dienstbaar is. Op dat moment sluit de cirkel van energie zich, want dit is weer net de energie die jij op dat moment kunt gebruiken om te kunnen werken aan de ontwikkeling van je eigen zelfrespect en de liefde voor jezelf.

Mensen die vanuit hun ‘hart’ dienstbaar zijn leveren een belangrijke bijdrage aan de kwaliteit van het gehele leven”.

Helmoed Wierda

(1994)

dienstbaarheid.evhl.docx

Menselijke waardigheid

Op een berg in Kreta kreeg ik een 'innerlijke boodschap' die een grote indruk op mij heeft gemaakt.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

In de dagen daarna werd deze innerlijke boodschap nader toegelicht en uitgewerkt. Hieronder deel ik met jou wat mij  verteld is over MENSELIJKE WAARDIGHEID als drijvende kracht achter de Essentie van het Leven.

“Menselijke waardigheid is rechtstreeks afkomstig van de ‘Goddelijke waardigheid’ en is een verworvenheid die ieder mens bij de geboorte al bezit. Niemand heeft het recht daaraan te tornen! 

Menselijke waardigheid is het 'fundament' onder het menselijke leven. Menselijke waardigheid omvat het volle recht om een volwaardig mens te zijn. Menselijke waardigheid omvat het recht op liefde, het recht op voldoende voedsel en water, het recht op geestelijke- en lichamelijke integriteit, het recht op voortplanting, het recht op welzijn en gezondheid, het recht tot het maken van keuzen, het recht op ontplooiing van talenten, het recht op vrijheid, het recht op veiligheid, het recht om te kunnen zijn wie je bent of wilt zijn, het recht op het dragen van verantwoordelijkheid, het recht op warmte en geborgenheid en het recht op een huis.

Al deze rechten dienen de kosmische opdracht van de mens. Ieder mens dient zichzelf te ontplooien met als uiteindelijk doel het leven op een hoger plan te brengen. Steeds maar weer, zonder einde, op weg naar geluk, liefde en bevrijding, op weg naar het AL.

Menselijke waardigheid is één van de principes van het hoogste niveau. Liefde is het hoogste principe, omdat liefde de ‘weg’ wijst naar de volledige ontplooiing van de mensheid op weg naar het allerhoogste geluk. Menselijke waardigheid is het ‘plaveisel’ van deze weg. Niemand heeft het recht het 'plaveisel van de menselijke waardigheid' open te breken of het te beschadigen. Alle mensen hebben de plicht en de taak het plaveisel voor alle mensen in goede staat te houden. Hoe volmaakter de menselijke waardigheid, des te beter zal de liefde haar taak kunnen volbrengen, omdat de liefde haar krachten volledig kan richten op de ontwikkeling van de mensheid. Alleen in een menswaardige omgeving heeft de mens de keuze zijn of haar ‘zelf’ te ontwikkelen.

Wanneer afbreuk gedaan wordt aan de menselijke waardigheid is het ego van de mens werkzaam. Alleen uit een behoefte aan macht en het dienen van het eigenbelang zijn mensen bereid de waardigheid van zijn medemens aan te tasten. Mensen die dat doen handelen op basis van angst, eigenbelang, hebzucht en onwetendheid.

Menselijke waardigheid is een universele verworvenheid. De aantasting van de menselijke waardigheid door het egocentris­me van mensen, in welke vorm dan ook, zal een enorme negatieve tegenkracht opwekken.

Mensen die weigeren in te zien dat de menselijke waardigheid een universeel recht is waarmee niet gemarchandeerd kan worden, zullen uiteindelijk altijd geconfronteerd worden met chaos en destructie. Deze worden veroorzaakt door de afbrekende tegenkrachten welke door het egocentrisme van de mens worden opgewekt. Deze destructieve krachten zullen afnemen en oplossen naarmate de menselijke waardigheid beter in staat is zijn universele status aan te nemen!

Oorlogen, hongersnoden, onderontwikkeling, het onthouden van liefde en warmte, armoede en onderdrukking zijn voorbeelden van deze egocentrische manifestaties, welke altijd zullen leiden tot vormen van mensonwaardigheid. Het is de universele taak van ieder mens deze destructieve krachten te bestrijden en deze om te zetten in handelingen die leiden tot menswaardigheid.

Als de mens nalaat te handelen wanneer er sprake is van een (collectieve) afbreuk aan de menselijke waardigheid van hun medemens dan zal het universum een tegenkracht opwekken. Deze verwoestende kracht wordt ‘gevoed’ door de mensen die lijden als gevolg van mensonwaardige omstandigheden. Deze tegenkracht kan zo groot worden, dat deze een bedreiging kan gaan vormen voor het voortbestaan van de mensheid.

Het is daarom de opdracht aan alle mensen de menselijke waardigheid in de samenleving te bevorderen, te benutten en te beschermen. Het is de opdracht aan ieder mens om naar vermogen bij te dragen aan de vorming van een samenleving waarin alle mensen een menswaardig leven kunnen leiden. Ieder mens is vrij om te kiezen in welke mate hij zijn menselijke waardigheid laat manifesteren.

Het beschermen van de waarden van de rechtsstaat heeft als hoger doel het dienen en beschermen van de menselijke waardigheid”.

Ik ben een gelukkig mens dat ik in een democratische rechtsstaat leef. Laten we goed blijven beseffen hoe belangrijk dat is.

Helmoed Wierda

( Augustus 1994)

menselijke waardigheid.evhl.docx

Vrijheid

Op een berg in Kreta kreeg ik een 'innerlijke boodschap' die een grote indruk op mij heeft gemaakt.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

In de dagen daarna werd deze innerlijke boodschap nader toegelicht en uitgewerkt. Hieronder deel ik met jou wat mij  verteld is over VRIJHEID als drijvende kracht achter de Essentie van het Leven.

“Vrijheid is voor de mens de weg om tot zelfontwikkeling te kunnen komen. Mensen hebben recht op vrijheidHet is de opdracht aan de mensheid een samenleving te bouwen waarin alle mensen in vrijheid een menswaardig en respectvol leven kunnen leiden.

Vrijheid is veelomvattend. Het omvat bijvoorbeeld de vrijheid van denken, de vrijheid tot het maken van keuzen, de vrijheid van te gaan waar je wilt, de vrijheid van wonen, de vrijheid om relaties aan te gaan, de vrijheid om te kunnen zijn wie je wilt zijn en de vrijheid om te denken en te zeggen wat je wilt. Kortom, vrijheid geeft de mens de mogelijkheid om volledig zichzelf te kunnen zijn en zichzelf te kunnen ontplooien.

Vrijheid dient ook om te kunnen experimenteren, om fouten te kunnen maken. Daarmee schept vrijheid mogelijkheden om te leren wat de ‘weg’ van de universele principes van het leven biedt en deze opgedane ervaringen toe te voegen aan de ‘wijsheid van het leven’ om daar vervolgens naar te leven.

Alleen waar vrijheid het vrije handelen van een medemens aantast, daar moeten afspraken gemaakt worden. Hoe meer mensen te maken hebben met deze aantasting, des te sterker dient de binding van de afspraak te zijn. Dat is de functie van bijvoorbeeld waarden, normen en regels. Vaak worden deze belangrijke en bindende afspraken in een wet of een regeling vastgelegd.

Vrijheid van handelen mag nooit een inbreuk maken op de universele principes van het leven welke bovenstaand zijn genoemd. Deze universele principes zijn immers altijd verheven boven het eigenbelang van mensen, ook al handelen zij vanuit het vrijheidsprincipe. De principes van het leven dienen altijd bewaakt en beschermd te worden.

Het aantasten van de vrijheid van medemensvrijheden door egocentrisme, zoals angst, afgunst, macht, gewin, haat, jaloezie en tirannie zijn ernstige vergrijpen die onmiddellijk gestopt en bestreden moeten worden. Zoals alle handelingen die de universele principes aantasten, zullen ook deze handelingen van de egoïstische mens, hevige tegenkrachten oproepen die tot chaos en destructie zullen leiden. 

Vrijheid van mensen die samenleven in een groep, stad, land of anderzins vraagt om een zorgvuldige en doordachte harmonie van handelingen die gebaseerd zijn op de universele principes. Het is een belangrijke taak van de mens om dit evenwicht te zoeken en te handhaven. 

Niemand heeft het recht om uit eigenbelang zijn wil op te leggen aan anderen. Wel is de mens gehoorzaamheid verschuldigd aan functionarissen aan wie op een democratische wijze de macht en verantwoordelijkheid is gegeven om de universele principes van het leven te beschermen.

Vrijheid is een belangrijk principe dat mensen op een zorgvuldige, waardige en verantwoorde wijze kunnen gebruiken en moeten beschermen om een goed en betekenisvol leven te hebben. Dat maakt vrijheid zo waardevol.

Het is daarom de opdracht aan alle mensen om te staan voor de vrijheid van alle mensen en deze te beschermen tegen mensen of omstandigheden die deze vrijheden aantasten of in gevaar brengen”.

Helmoed Wierda

(1994)

vrijheid.evhl.docx

Respect

Op een berg in Kreta kreeg ik een 'innerlijke boodschap' die een grote indruk op mij heeft gemaakt.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

In de dagen daarna werd deze innerlijke boodschap nader toegelicht en uitgewerkt. Hieronder deel ik met jou wat mij  verteld is over RESPECT als drijvende kracht achter de Essentie van het Leven.

“Respect is van een andere orde dan mededogen. Bij mededogen staat de verbintenis met- en het begrip voor- de innerlijke strijd van de ander centraal. Bij respect heb je zonder enig oordeel eerbied voor dat wat je respecteert in de ander. Door respect te tonen geef je aan dat je de ander volwaardig en zonder oordeel accepteert en waardeert zoals hij of zij is. Je laat zien dat iemand of ‘iets’ voor jou en anderen van waarde is.

Respect is wezenlijk voor het leven. Het is de oerbron voor de (morele) ontwikkeling van de mens. Met respect kom je in een hogere kwaliteit van leven. Respect draagt bij aan de versterking van het zelfrespect. Dit, omdat de gerespecteerde mens zich gewaardeerd voelt om wie en wat hij is. Maar respect zorgt ook voor zorgvuldig en waardenvol handelen.

Respect ‘toon je’ en dat vraagt om een actieve handeling. Door respect te tonen laat je de ander actief weten dat je waardering hebt voor het unieke van zijn of haar persoonlijkheid en de omstandigheden waarin deze persoon zijn of haar leven leidt.

Om respect te tonen moet je ‘in verbinding’ zijn. De mate van deze verbintenis kan heel verschillend zijn.  Respect dient altijd getoond te worden voor de universele principes van het leven, voor mensen, voor dieren, voor de natuur, de aarde, voor de kosmos en voor het ‘Alomvattende’. Respect is van groot belang voor het welzijn van ouderen, voor zieken, voor kwetsbaren, voor jonge kinderen en voor mensen die het psychisch moeilijk hebben of die moed hebben zichzelf (innerlijk) te ontwikkelen en daarvoor hun vertrouwde manier van leven achter zich hebben gelaten.

‘Respectvol zijn’ gaat verder dan alleen het tonen van respect voor je medemens. Respect is immers een universeel principe en als zodanig verbonden met de Essentie van het Leven. De mens dient respect te hebben voor de aarde, het heelal, de mensen, de dieren en de natuur, kortom voor alles wat door het ‘goddelijke leven’ aan de mens ‘geschonken’ is.

Mensen die respectloos omgaan met het leven, de kosmos, de aarde, de mensen en de natuur in haar volle omvang, roepen tegenkrachten op die op termijn de krachten van de 'respectloze mens' ver te boven zullen gaan. Er is immers geen vergelijk mogelijk tussen ‘de grote levenskrachten’, de kosmos, de aarde, de natuur en die van de mens. De respectloze mens moet zich dus bewust zijn van het grote gevaar dat ontstaat, wanneer er respectloos wordt omgegaan met het leven. De mens ‘regeert’ immers niet over het leven en heeft dus ook geen zeggenschap of macht over de natuur, de aarde of het heelal. Het ‘leven’ staat de mens toe gebruik te maken van haar mogelijkheden om tot een volwaardige ontwikkeling van zichzelf en de gehele mensheid te kunnen komen. En dat krijgt de mens als een bijzonder en onbetaalbaar geschenk.

Door een wonder, dat de mens nog niet heeft doorgrond, wordt het leven aan alle levende wezens geschonken. Zo ook aan de mens. Het 'Al' schenkt hen om niet het ‘bewustzijn’ en een ‘lichaam’ om het leven op aarde te kunnen ervaren. De aarde ‘rekent’ geen geld voor zuurstof, water en grondstoffen en de natuur doet dat ook niet voor al het voedsel dat zij geeft. De mensen moeten zich daarom bewust zijn van het belang dat zij op een uiterst respectvolle wijze moet omgaan met deze kostbare geschenken van het leven!

Het is uiterst belangrijk dat de mens zich beseft dat het zonder respect behandelen van het leven, op en buiten de aarde, dit zal leiden tot een tegenkracht van ‘het leven’. Het AL, de kosmos, de aarde en de natuur zijn uiterst geduldig en hebben het beste met de mens voor.  Maar als de mens volhardt om respectloos te blijven omgaan met deze ‘grote en machtige donateurs’ van het leven dan dient zij zich te beseffen dat de opgeroepen tegenkrachten kunnen leiden tot een bedreiging van de (respectloze) mensheid”.

Toon respect voor alles wat leeft of is!  Dan zal het ‘leven’ zijn wonderen blijven schenken.

Helmoed Wierda

(1994)

respect.evhl.docx

Mededogen

Op een berg in Kreta kreeg ik een 'innerlijke boodschap' die een grote indruk op mij heeft gemaakt.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

In de dagen daarna werd deze innerlijke boodschap nader toegelicht en uitgewerkt. Hieronder deel ik met jou wat mij  verteld is over MEDEDOGEN als drijvende kracht achter de Essentie van het Leven.

“Wat is mededogen? Mededogen is een actieve uitingsvorm van liefde. Uit liefde en verbondenheid wordt bij mededogen actief begrip getoond voor een medemens die een ‘innerlijke strijd’ voert tijdens zijn of haar persoonlijke ontwikkeling en die daaronder lijdt.

Mededogen betekent vooral het actief steunen van mensen die daarin vastgelopen zijn. Zonder oordeel er zijn en vooral luisteren. Mededogen betekent dat je ‘in volle aanwezigheid’ er bent voor iemand die geconfronteerd wordt met de consequenties van de onvolkomenheden van het eigen ego en die probeert zijn innerlijke problemen en tegenstellingen te begrijpen en op te lossen.

Mededogen is nooit het overnemen van die ‘innerlijke’ strijd. Dat is immers niet mogelijk.

Mededogen wekt door het tonen van empathie voor ‘innerlijk’ strijdende mensen een energie op die hen steunt bij het volharden van hun persoonlijke en innerlijke strijd. Voor die ‘strijd’ is veel energie, volharding en moed nodig. Door mededogen te tonen laat je de ‘innerlijk strijdende mens’ weten dat je meevoelt, dat je begrijpt, dat je openstaat voor het verdriet, de kwaadheid of de angsten. Je zult de ‘onvolkomenhe­den’ van de ander nooit veroordelen. Mededogen tonen is begrip hebben voor het ‘lijden’ van de innerlijk strijdende mens.

Mededogen is niet ‘de weg’ wijzen, want wij kunnen de weg niet wijzen aan een ander. Wel kan je vanuit mededogen informatie geven en een ‘spiegel’ zijn. Zo kan je bijvoorbeeld informatie geven over de ‘werking van de universele principes’. Daarmee kan bij de ‘innerlijk strijdende’ mens een nieuw inzicht ontstaan waarmee hij zijn innerlijke tegenstellingen of problemen kan begrijpen en zelfs oplossen.

Mededogen wekt dus een energie op die aan de "innerlijke strijders" de kracht geeft om door te gaan, omdat deze zich ‘gehoord en gezien’ voelen. Mededogen draagt bij aan de persoonlijke ontplooiing en de groei van het zelfrespect van mensen. Dat is waarom mededogen behoort tot de universele principes van het leven.

De energie van mededogen werkt alleen voor mensen die inzien dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor de oplossing van hun probleem en dat de oplossing daarvan in zichzelf gelegen is. Mededogen werkt niet voor de mensen die de schuld van de strijd met het bijbehorende lijden buiten zichzelf plaatsen of zelfs een ander de schuld geven voor zijn of haar lijden. Voor deze mensen is er geen hoop zolang zij die egoïstische levenshouding blijven hanteren. Bij deze mensen werkt mededogen verkeerd, omdat zij het door het getoonde mededogen het gevoel krijgen ‘gelijk te hebben’ met het buiten zichzelf zoeken van de schuldige. Dan gaat mededogen contraproductief werken en kan een 'jij-bent-de schuld-samen­leving' ontstaan. Dat mag niet gebeuren.

Mensen die anderen ‘de schuld’ geven voor de eigen innerlijke problemen werken vanuit hun ego in tegen de universele principes. Door de ander ‘de schuld’ te geven, voor iets waar die ander helemaal niets aan kan doen, tonen zij geen liefde en respect. Deze handelswijze kan zelfs leiden tot een inbreuk op de vrijheid van de ander. Voor deze mensen werkt mededogen dus niet. Deze mensen moeten leren dat zij hun ‘innerlijke strijd’ nooit kunnen oplossen vanuit hun ego, maar dat zij boven hun ego kunnen uitstijgen als zij zich laten leiden door de universele principes van het leven.

Tot slot een aantal voorbeelden. Mensen tonen mededogen als zij mensen die in de war zijn of die in het leven aan het 'dwalen' zijn en vreemd gedrag vertonen, de helpende hand reiken. Zij tonen mededogen als zij een praatje maken met eenzame- of zieke mensen om de vinger aan de pols te houden of het wel goed met ze gaat. Zij tonen mededogen als zij niet onmiddellijk ingrijpen als mensen een psychische strijd in zichzelf voeren. Het is beter om met een liefdevolle aandacht deze mensen te bewegen hulp te zoeken en een ‘luisterend oor zonder enig oordeel’ te bieden. Zij tonen mededogen als zij begrip hebben voor het verdriet van mensen die problemen hebben met het ouder worden of het dragen van hun handicap. Zij tonen mededogen als zij een arm leggen om de schouders van iemand die rouwt om het verlies van een dierbare.

Mededogen is een vorm van liefde die het leven van mensen kan verzachten op die momenten dat zij het moeilijk hebben. Een samenleving waarin ‘mededogen rijkelijk stroomt’ is een prachtige plek om te leven”.

Helmoed Wierda

(1994)

mededogen.evhl.docx

Rechtvaardigheid

Op een berg in Kreta kreeg ik een 'innerlijke boodschap' die een grote indruk op mij heeft gemaakt.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

In de dagen daarna werd deze innerlijke boodschap nader toegelicht en uitgewerkt. Hieronder deel ik met jou wat mij  verteld is over RECHTVAARDIGHEID als drijvende kracht achter de Essentie van het Leven.

“Wat is rechtvaardigheid?

Rechtvaardigheid is het vermogen dat mensen hebben ‘gekregen’ om te kunnen oordelen over ‘goed en kwaad’. Ieder mens is intuïtief in staat onderscheid te maken tussen het ‘goede en het kwade’ en daar zijn handelen op af te stemmen. Ieder mens is van nature rechtvaardig.

Rechtvaardigheid biedt ‘de weg’ voor de oplossing van een conflict. Bij rechtvaardig­heid staat niet alleen de oplossing centraal, maar ook het proces waarlangs de oplossing tot stand komt. De juiste oplossing is altijd het gevolg van een rechtvaardig proces. Rechtvaardigheid toetst het handelen aan de universele principes, wetten, regels en belangen. Dit is een hiërarchische volgorde waarbij de universele principes van de hoogste orde zijn. De rechtvaardige toetsing geeft inzicht in de wenselijkheid, de juistheid en het bestaansrecht van een menselijke handeling. Meestal is rechtvaardigheid vereist wanneer de vrijheden van individuen of groepen conflicteren.

De eerste toets van rechtvaardigheid is die van het ‘goed en het kwaad’. Wanneer een handeling bijdraagt aan de zelfontwikkeling van de mens dan is het ‘goed’. In het geval de handeling afbreuk doet aan de menselijke ontplooiing dan is het ‘kwaad’. Iedere mens is in staat deze toets te doen. Ieder mens is immers intuïtief in staat antwoord te geven op vragen van ‘goed en kwaad’.

Wanneer een conflicterende handeling niet onder het ‘kwade’ valt, dan is een tweede toets van rechtvaardigheid nodig. De handelingen, die tot een conflict geleid hebben, dienen dan getoetst te worden aan de beginselen van de universele principes. Draagt de handeling bij aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, of mededogen of is de handeling schadelijk voor deze principes?  Deze toets kan een mix aan inzichten opleveren die de betrokkenen in staat stellen hun conflict op een rechtvaardige wijze op te lossen. Wanneer betrokkenen niet in staat zijn deze oplossing te vinden, dan moeten zij aan onafhankelijke en wijze mensen vragen de inzichten om te zetten in een rechtvaardige oplossing van het conflict. Deze oplossing is dan bindend voor de betrokken partijen.

Rechtvaardige oplossingen voor regelmatig terugkerende conflicten van dezelfde aard kunnen een langdurige werking hebben. Dan ontstaat het recht. Het is gevaarlijk om het recht om te zetten in starre regels. Men kan dan geneigd zijn het handelen alleen nog maar te toetsen aan de regel en de fundamentele toetsing aan het ‘goede en het kwade” en vervolgens aan de universele principes achterwege te laten.

Op dat moment wordt in plaats van de rechtvaardigheid de regel de leidraad voor de oplossing van het probleem. Dat is één van de grootste valkuilen van het menselijke rechtssysteem.

Rechtvaardigheid vindt nooit zijn waarde in de ‘kille’ toepassing van een regel maar in het inzicht dat wordt opgedaan wanneer de handeling wordt getoetst aan het ‘goede en het kwade’, de universele principes en het recht. Dit opgedane inzicht heeft een grote invloed op de zelfontplooiing van de mens. Rechtvaardigheid is dus niet te vatten in starre regels. Dat zal leiden tot het voorbijgaan aan het unieke van ieder individu en situatie.

Net zoals de zelfontplooiing van de mens een uniek en dynamisch proces is, dient rechtvaardigheid dat ook te zijn. Rechtvaardigheid levert overigens een grote bijdrage aan de ontplooiing van de mens. Ieder mens dient bewust te werken aan zijn innerlijke ontwikkeling. Daarbij hoort dat de mens zich afvraagt of zijn of haar handelen rechtvaardig is. Anders gezegd, bij onderlinge conflicten dient de mens zichzelf eerst de vraag te stellen; "was mijn handelen rechtvaardig?". “Was mijn handeling naar mijn gevoel daarover goed of slecht?" Heb ik de universele principes niet geschonden?". Het vermogen om op die vragen een eerlijk antwoord te geven levert een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de mens. De principes van de liefde, respect en de vrijheid vragen dat bij conflicten ieder mens de oorzaak en oplossing van het conflict eerst bij zichzelf onderzoekt.

De conflicten zullen vaak het gevolg zijn van ‘innerlijke tegenstrijdigheden’ die niet in harmonie gebracht kunnen worden met de universele principes. De oplossing van het conflict ligt altijd binnen het bereik van de betrokkenen zelf, wanneer deze bereid is zijn verantwoordelijkheid te nemen door naar ‘binnen’ te kijken. Dat maakt de ‘kunst van rechtvaardigheid’ tot een uniek, persoonlijk en dynamisch proces waarbinnen de betrokkenen in de eerste plaats zelf een belangrijke rol spelen.

Onpartijdige en wijze mensen dienen een oplossing te geven, wanneer mensen niet in staat zijn het onderling eens te worden. Bij het oordeel is het belangrijk dat mee ‘gewogen’ wordt of de betrokken mensen verantwoordelijkheid hebben getoond omdat zij oprecht geprobeerd hebben ‘tot inzicht’ te komen. Dit moet in een rechtvaardig proces gehonoreerd te worden.

Er mag geen enkel pardon getoond worden aan mensen die op een egocentrische wijze vanuit het ‘kwade’ hebben gehandeld en op een bewuste wijze de universele principes van het leven hebben geschonden.  Nogmaals, hier geldt geen enkel pardon. In die situatie eist de rechtvaardigheid dat de onrechtvaardige handeling direct wordt gestopt en dat wijze mensen zo speodig mogelijk een onpartijdig en hard oordeel uitspreken ter bescherming van de ‘universele energie van het leven’!

In een ‘rechtvaardige” samenleving beschermen en bekrachtigen mensen op een onpartijdige wijze het ‘goede’ en bestrijden en begrenzen zij ‘het kwade’. Dat doen zij door te staan voor de universele principes van het leven en de waarden van de rechtsstaat. Dat doen zij door de rechtsorde te beschermen en mensen te helpen die in nood zijn. Dat vraagt van mensen dat zij vaardig zijn in ‘morele oordeelsvorming’.

Een samenleving, waarin mensen in liefde en vrijheid zichzelf kunnen zijn, is altijd rechtvaardig”.

Helmoed Wierda

(1994)

rechtvaardigheid.evhl.docx

Hoe werken de universele principes van de Essentie van het Leven? 

Op een berg in Kreta kreeg ik een 'innerlijke boodschap' die een grote indruk op mij heeft gemaakt.

'Leer jezelf over te geven aan de Essenties van het universum en het leven. Geef je over aan liefde, aan dienstbaarheid, aan menselijke waardigheid, aan vrijheid, aan respect, aan mededogen en aan rechtvaardig­heid. Dit zijn de zeven universele principes of essenties voor het leven van de mens.”

In de dagen daarna werd deze innerlijke boodschap nader toegelicht en uitgewerkt. Hieronder deel ik met jou wat mij  verteld is over de werking en samenhang van de universele principes van het leven.

“Hoe werken de principes van het leven? Allereerst is van belang te beseffen dat deze principes een universele en kosmische (goddelijke) werking hebben. Dat betekent, dat de zeven principes een alles omvattende en altijd geldende werking hebben op het leven van alle mensen. Wie bewust in strijd handelt met de principes kent geen respect voor het ‘hogere’, het leven in zijn volle omvang. Waar het voor de mens om gaat is zijn of haar ‘zelfverwerkelijking’. Ieder mens heeft de innerlijke opdracht zichzelf ten volle te leren kennen, het beste uit zichzelf te halen en al zijn talenten en krachten te benutten en in te zetten voor het leven, voor het ‘hogere” voor het ‘AL’.

Tijdens het ‘aardse leven’ wordt de mens geconfronteerd met de ‘uitdagingen van het leven’. Deze uitdagingen hebben veelal de vorm van tegenstellingen; liefde versus haat, goed versus kwaad, licht versus donker, vrolijk versus depressief, arm versus rijk, oorlog versus vrede, gezond versus ziek en oud versus jong zijn hier voorbeelden van. Hoe ga je als mens om met deze tegenstellingen? 

De mens verwerft wijsheid wanneer hij deze tegenstellingen ‘innerlijk’ weet op te lossen door het ‘goede’ te doen. Hoe wijzer de mens wordt, des te sterker zal op aarde de Liefde zich manifesteren. Het allerhoogste doel is dat de mens vanuit zijn eigen kern bijdraagt aan de liefde die

‘AL-omvattend’ is. Dan zal op aarde de kosmische vrede, liefde en wijsheid geboren zijn en zullen de mensen zich weer volledig verbonden voelen met het ‘Goddelijke’. God is liefde.

Met de opgedane wijsheid ‘voedt’ de mens zichzelf en daarmee de totaliteit van het leven. Dit draagt bij aan, zowel de individuele als de universele, ‘zelfverwerkelijking’. Centraal staat dat ieder mens uniek is en het besef dat alles met elkaar samenhangt. Alleen de mens die zich daadwerkelijk overgeeft aan het ware doel van het leven, is daadwerkelijk in staat te transformeren en een hoge graad van zelfverwerkelijking te realiseren.

De mens dient zijn eigenheid in alle vrijheid te kunnen ontplooien. Dit is een uniek en individueel proces. Door de universele ‘wet van verbondenheid’, is het ontwikkelen van de ‘menselijke uniekheid’ ook een proces van de gehele mensheid en zelfs van het universum. Het heelal en de aarde bieden de mens mogelijkhe­den zijn proces te doorlopen, waarbij de polariteit van het leven allerlei tegenstellingen zal aanbieden die in harmonie gebracht dienen te worden. De weg naar de harmonie laat de wijsheid geboren worden en zal leiden naar een ‘leven van liefde’.

Zelfverwerkelijking leidt tot zelfrespect. Dit geeft een energie die voortkomt uit een gevoel van liefde voor de eigen persoonlijkheid. Zij die deze ‘eigenliefde’ bezitten, tonen vanzelfsprekend respect en liefde voor het gehele leven en zijn in staat onbaatzuchtige liefde te geven. Deze liefde is belangrijk voor de zelfverwerkelijking van anderen die nog niet over voldoende zelfrespect beschikken.

Zelfontplooiing is voor de mens een moeizaam en zwaar proces. Zelfrespect lijkt minder vaak aanwezig te zijn bij de ‘moderne’ mens. In deze tijd lijken veel mensen voor de ‘verkeerde’ levensweg gekozen te hebben. Wanneer de keuze strikt beperkt blijft tot de ‘weg van materialisme en egocentrisme’ dan zal deze weg leiden tot een ‘verstarring, verharding en afbraak’ van het leven. En dat is gaande. De dominante en toenemende behoeftes van het ego leiden tot een manier van leven die steeds meer ‘in strijd’ komt met de universele principes van het leven. Het ego staat bij die mensen centraal en zij lijken daarbij de belangen van hun medemensen, de aarde of de natuur uit het oog te verliezen. De verbinding tussen mensen lijkt daarmee steeds meer verbroken te worden. Dit egocentrische gedrag leidt onvermijdelijk tot ‘menselijke verval’ en het zal schadelijk zijn voor de aarde en de natuur. Deze schadelijk ontwikkeling is ingezet en wordt steeds zichtbaarder. Kijk maar naar de toenemende polarisatie tussen mensen, oorlogen en toenemende conflicten tussen bevolkingsgroepen en zelfs landen. Natuurrampen, zoals aardbevingen, orkanen, natuurbranden en extreem weer, zijn aan de orde van de dag. De natuur staat meer en meer onder zware druk door het egocentrische- en zeer onverstandige gedrag van mensen. De spanningen in de wereld en bij ‘onze aarde’ nemen zichtbaar en voelbaar toe. Dit is uitermate zorgelijk en dient omgebogen te worden. Het zelfrespect, de menselijke waardigheid, het voortbestaan van de mensheid staan daarmee onder een steeds grotere druk en dit roept een negatieve en schadelijke energie op. Deze energie leidt tot verval, chaos en destructie en dat is niet de bedoeling van het aan de mens geschonken ‘leven’.

De mens staat in deze tijd voor de dringende opgave de ‘juiste weg’ te vinden. De universele principes van het leven zijn voor de mens beschikbaar als belangrijke bakens. Door te leven volgens de principes van het leven zullen inzichten ontstaan die de mens kunnen helpen zichzelf verder te ontwikkelen. Voor deze tijd is het van groot belang, dat mensen hun leven leiden aan de hand van de beginselen van liefde, mededogen,(zelf)respect, dienstbaarheid, menselijke waardigheid, vrijheid en rechtvaardigheid!

Liefde is de basis van het leven, van vooruitgang en van sterven. Liefde is de belangrijkste bron voor het versterken van (zelf)respect van ieder mens en is daarmee de ‘motor’ voor de menselijke ontwikkeling. Liefde voedt alle principes van het leven met kosmische (goddelijke) energie. Besef altijd dat de liefde voor het AL het krachtigste verbond is dat de mens in zijn leven kan aangaan. Het AL is immers in alles verbonden met de mens, de aarde, de natuur en de kosmos. De Liefde van AL is onmetelijk en onvoorwaardelijk. Het is de bron van waaruit al het leven ontstaat en weer terugkeert.

Mededogen, respect, medemenselijkheid en liefdevol begrip voor de ‘strijd’ die ieder mens in zijn leven te voeren heeft, dragen bij aan de persoonlijke groei van mensen. Mededogen en respect zijn specifieke uitingsvormen van liefde tussen mensen die met elkaar in verbinding staan. Bij mededogen ontstaat energie voor zelfverwerkelijking van mensen doordat mensen actief begrip tonen voor- en steun bieden aan de mens die zijn ‘innerlijke strijd’ voert. Deze strijd gaat altijd vooraf aan de volgende fase van de persoonlijke groei van mensen. Respect levert energie voor zelfverwerkelijking doordat de gerespecteerde mens zich volledig geaccepteerd voelt en omdat deze acceptatie hem concreet getoond wordt.

Dienstbaarheid is altijd gericht is op het ‘dienen van een hoger belang dan het eigen belang’ is daarmee is dienstbaarheid een actieve, duurzame en werkzame vorm van de universele liefde. Dienstbaarheid levert de energie voor de gehele ontwikkeling van de mens en voor de bescherming daarvan. Dienstbaarheid biedt de mens een actieve weg naar zinvolheid. Dienstbaarheid biedt de mens de mogelijkheid de belangen van het eigen ego daaraan ondergeschikt te maken. Respect en mededogen zijn vooral gericht op het individu. Dienstbaarheid heeft een meer omvattende werking en dient, naast het individuele belang, vooral het ‘grotere en hogere’ belang.

Menselijk waardigheid is een ‘goddelijk geschenk’ aan de mens. Ieder mens is een uniek wezen dat onderdeel uitmaakt van het leven. Alles en iedereen is met elkaar verbonden. Omdat de mens een uniek en ‘goddelijk’ wezen is krijgt hij bij zijn geboorte de menselijke waardigheid mee. Deze waardigheid is belangrijk voor ieder mens om zichzelf te kunnen ontplooien. Mensen, aan wie de menselijke waardigheid wordt onthouden of daar niet, of onvoldoende, zelf over beschikken, zijn niet of moeilijk in staat tot ‘ontplooiing van het ‘zelf’ te komen.  

Omdat dit in strijd is met de ‘wetten van de kosmos’ zullen er destructieve ‘tegenkrachten’ ontstaan. Deze kunnen schadelijk, of zelfs gevaarlijk, zijn voor het voortbe­staan van de mensheid.

Vrijheid is eveneens een belangrijke pijler onder de zelfontwikkeling van de mens. Ieder mens is uniek en dient de vrijheid te hebben op zijn eigen manier tot zelfverwerkelijking te kunnen komen. Alleen in vrijheid kan de mens zichzelf ontdekken en tot ontplooiing van zijn krachten en talenten komen.

Rechtvaardigheid is de laatste pijler onder de ontwikkeling van de mens. Rechtvaardigheid wijst de juiste weg tussen het ‘goede en het kwade’. Op de ‘weg naar rechtvaardigheid’ leert de mens belangrijke lessen over zichzelf en over het ‘leven’.  Een leven gebaseerd op rechtvaardigheid biedt de weg tot zelfverwerkelijking.

Dit is het verhaal over de werking van de universele principes van het leven. Besef goed dat de ‘weg van de universele principes’ alle mensen kansen biedt om een steeds hogere graad van ontwikkeling te bereiken en in harmonie te leven met alle andere levende wezens, de aarde en het heelal.

Is er een mooiere weg denkbaar?

Helmoed Wierda

(1994)

werkingprincipes.evhl.docx